Daar staat ze. Zelfverzekerd, maar ook kalm. Ingetogen. Hoe langer je naar haar kijkt, hoe meer je haar kwetsbaarheid ziet. Dat fascineert me. Het doet me denken aan hoe we onze muren langzaam afbreken voor de juiste personen. Voor wie daarvoor het geduld heeft.

In onze huidige tijd heersen snelheid en oppervlakkigheid. Ik zie en voel het zeker in Amsterdam. Maar we zijn niet één gezicht, er gaat zoveel meer achter ons schuil. Daarom is zij voor mij het gezicht van Noord-Holland. Een symbool voor al onze gezichten.