Ik werk enkel expressionistisch. Zo kun je altijd spreken van een soort innerlijk zelfportret. Ik maak wilde vormen en schouw in de vormen, ik zie altijd mijn eigen emotie en struggles terug. Ben ik blij, wordt het een blij gezicht, boos, wordt het een boos gezicht. Ik doe dit niet bewust, maar het gebeurt wel. Zo schouw ik in ziel en geest.
In dit schilderij ben ik van vloeiend, naar boos gegaan, vervolgens van boos naar rust. Één wederhelft lijkt dus te slapen, terwijl de andere intens aanstaart met vuur in het oog. Zo kun je ook spreken van een warme zijde en een koude zijde.
Noord Holland, de eigenwijze Amsterdamse helft van mijn vader en de nuchtere West-frieze helft van mijn moeder komen tot uiting in mij als kunstenaar.