Ik ben een expat, 6 jaar geleden kwam ik naar Amsterdam omdat ik verliefd was met het land en de stad. Dit jaar was echt een moeilijke periode voor mij, het moeilijkste van alle vorige vijf. Op een dag kwam ik een aardige meneer in het café terecht, ik tekende hem tijdens ons plotseling en gezellig praatje, omdat ik teken heel vaak en heb altijd een potlood mee. Het is tevoorschijn gekomen dat hij Hidde Maas, de acteur, was. Hij zei dat ik moet een glimlachende portret van mijzelf tekenen, dat ondanks de situatie, een glimlach heb je in ieder geval altijd mee (of ten minste ik begreep hem zo, mijn Nederlands is nog niet ideaal). Hier is het en weet je, dit is niet eenvoudig een aantal uren aan je glimlachend zelf in de spiegel kijken maar het een goede therapie.