Vluchteling op lijn 54
Op een koude winterochtend, nog in het donker, als docent op weg naar mijn eerste college, kon ik even bijkomen in de metro. Het was er licht en behagelijk. Daar zag ik hem zitten. Ineengevouwen om zoveel mogelijk warmte vast te houden, en afgesloten voor de buitenwereld. Hij was duidelijk op de vlucht. Ik werd gepakt door het beeld, zijn vieze kleding, zijn houding, een tas met al zijn bezit, zijn situatie. Het contrast met zijn cleane metro omgeving kon niet groter. Het geheel greep mij aan.