Ik heb een moslima gekozen omdat zij ook deel uitmaken van de West-Friese gemeenschap. Haar opvallende sprekende ogen en opmaak is voor mij bepalend geweest om een schilderij van haar uitdrukking te maken. Wie zij is weet ik niet. In de coronatijd heb ik haar van een foto geschilderd in acryl en krijt.
Hoewel er een redelijke acceptatie is van mensen uit een andere cultuur of uiterlijk is het nog niet zolang geleden ( 1954 ) dat mijn opoe afkomstig uit een dorp nog vol verbazing riep ” een zwarte en zwarte “. Nota bene een Molukse collega van mijn vader die toen toch wel iets moest uitleggen.