Marcel verhuisde op zijn 20e van Suriname naar Amsterdam. Zijn portret is deel van een reeks die ik maak van de bewoners van de Tweede Oosterparkstraat in Amsterdam. voor het project ‘Een wereldreis van een kilometer”, samen met programmamaker Marike Schols. Er hoort tekst bij.

Een uittreksel:
“Op de stoep aan de Tweede Oosterparkstraat / Eikenweg bevindt zich mijn uit de hand gelopen geveltuin. Het begon als een klein strookje groen, maar werd al snel te krap. Mijn bloemen hadden meer ruimte nodig! Eerlijk gezegd wilde ik van die hoek een soort Keukenhof maken. En ik houd van groot! Het moet toch een leuk plekje zijn waar je lekker kan zitten om praatjes met voorbijgangers te maken. Ik ben een gezelschapsmens en via de geveltuin leer ik mensen kennen. Ik heb in de 25 jaar dat ik hier woon kinderen groot zien worden, kinderen met wie ik mijn eerste picknicktafel heb geschilderd tot de Mondriaantafel. Ik houd van Mondriaan. De kinderen zijn inmiddels groot, maar ze zitten nog steeds af en toe op het bankje. Heel veel mensen maken er gebruik van. Deze tuin is een echte praathoek geworden, de bankjes nodigen uit om er op te gaan zitten en dat is ook wat mensen doen. Het terras verbindt mensen. Op deze bankjes zijn liefde, haat en verdriet, werkelijk alles besproken. Soms hoor ik, als ik binnen zit, wat de mensen zeggen. Deze bankjes hebben een behoorlijke geschiedenis. Ik denk dat dat komt omdat het zo kleurrijk is: niet alleen de bloemen en planten, maar ook de bankjes. Kleur maakt vreugde en brengt mensen bij elkaar.”