Ode aan Odette

De suikertantes waren door het dolle heen. Deze keer eens geen vieze, kleverige vingers, klapperende kunstgebitten of rode smakkende lippen. Maar in de vertolking van een heuse suikerspinnenpruik als knipoog naar de pruikentijd. Ongeduldig wachtten ze vanachter hun plastic raampjes op wat komen zou.

Vaak wordt gedacht dat authenticiteit maakbaar is. Het tegendeel is waar: authentiek ben je. Odette is voor mij een lichtend voorbeeld van authentiek zijn.

Of dat nu haar talent is om te luisteren naar voorwerpen en die te vertalen naar een hilarisch, ontroerend of raak verhaal, haar vermogen om kleding combinaties te bedenken die niemand bedenkt of haar voorliefde voor kaas met Nutella: alles is puur en echt aan Odette.

In een tijd waarin nep het nieuwe echt is, schoonheid uit de AI koker komt en vrouwen vanaf een zekere leeftijd worden afgeschreven omdat ze niet meer voldoen aan het beeld van de eeuwige jeugd, is authenticiteit een verademing.

Odette speelt geen wildwaterkano, Odette is een wildwaterkano. Spel, improvisatie en fantasie in combinatie met schrijven is de rode draad van haar levensverhaal.

Het was voor mij dan ook niet meer dan logisch om Odette te vragen voor de portretwedstrijd Gezichten van Noord-Holland om mijn kaasstad Alkmaar en haar voorliefde voor kaas met Nutella, wonende boven de rook van Amsterdam te versmelten naar: Het Alkmaars kaasmeisje anno 2024.

Esther Bekker