Even terug in de tijd

Het blijft voor mij een portret van nu. In 1972 is mijn vader overleden. Geboren in Weesp en altijd een Weespermop gebleven. Een vader die er altijd voor je was . Die s’morgens voor zijn werk zorgde dat alle kinderen op tijd op school konden zijn.
Er waren 7 jongens in ons gezin en een meisje en de zorg van een gehandicapte broer.

In 2022 bedacht ik mij dat ik mijn vader maar eens terug moest halen via een portret. . Veel oude foto’s opgezocht . Bestudeerd en geboetseerd. Zo blijft hij altijd via een portret bij ons.