Ik ben al ruim 30 jaar een inwoner van Noord Holland. Als tiener verhuisde ik naar Noord-Holland en kwam ik in een wereld vol kleur, verschillende talen, gezichten, eten en andere wonderlijke elementen. Amsterdam was een lange tijd mijn thuis. Hetgeen dat mij altijd aantrok waren de verschillen en de verhalen van niet witte mensen. Ik zag hun verhalen niet terug op TV, media, magazines en dat vind ik best gek, want ik zag ze wel elke dag om mij heen.

Vanuit mijn jeugd zijn verhalen altijd een bindend en leerzaam manier geweest om meer te leren over mensen, mijn Afro-Caraïbische geschiedenis en creativiteit. Het luisteren en observeren van mensen heeft mij een verrijking van verhalen gebracht. Dit is ook terug te vinden binnen de cultuur voor mensen uit de diaspora. Verhalen brengen ons samen, maar geven ons ook levenslessen. Het houdt een cultuur of een groep mensen in stand en bijeen.

Dat heeft voor mij veel bijgedragen in mijn eigen kunstpraktijk. Ik schilder mensen vanuit de Afro- en Afro -Caribische diaspora in de westerse wereld. Op mijn manier wil ik bijdragen en het verzamelen van verhalen op canvas zodat het publiek dit op een authentieke manier krijgt te zien. Dit doe ik met kleur, muziek zoals HipHop en House en de mensen om mij heen zoals dansers, vrienden, familieleden, etc.

Door de jaren heen zie ik de kleur en aanwezigheid van mensen uit het diaspora groeien, maar dit gaat langzaam of eenzijdig. Met het portret wil ik laten zien dat de verschillen niet weggeëtst moeten worden. Dit moet duidelijk zichtbaar zijn voor een divers volk en daar hoort Noord-Holland ook bij. Mensen die een ander verhaal hebben moeten zichtbaar zijn voor degene die ook een ander verhaal hebben.

Op het zelfportret beeld is het verhaal van zwarte vrouwen die regelmatig te maken hebben met het omarmen en uiten van hun talenten, kracht en stem door micro-aggressie. De talenten, kracht en persoonlijke stem worden uitgebeeld met het boeket dat ik vasthoud. Wat bijzonder is, is de wijze waarop ik het vasthoud. In het zicht voor anderen, maar beschermend en dicht tegen mij aan. Elk vrouw heeft een boeket met unieke persoonlijke en culturele elementen, maar door micro-agressie vaak afgeschermd wordt voor de buitenwereld. Met het portret wil ik laten zien dat het dit verhaal herkend en erkend wordt. Het is belangrijk om juist jezelf te laten horen en zien.